De oordelen die niemand uitspreekt – behalve jij
We doen het vaak zonder het te merken.
Zonder harde woorden, zonder verwijten van iemand anders.
Toch is het er, we veroordelen onszelf in hoe we denken, reageren en voelen.
Misschien ben je te streng voor jezelf, zonder reden.
Twijfel je aan jezelf, ook als je alles ‘goed’ doet.
Je leeft met een fluistering die zegt: “Nu nog niet, ik weet nog niet genoeg, kan nog niet genoeg.”
En het meest confronterende is dit:
Die fluistering komt niet van anderen.
Dat stemmetje op je schouder, in je hoofd, leeft diep vanbinnen.
Jij bent het die jezelf veroordeelt.
Wat is zelfveroordeling precies en waarom doen we het?
Zelfveroordeling is vaak een oud verdedigingsmechanisme.
Ontstaan op momenten dat je jezelf wilde beschermen tegen teleurstelling, afwijzing of falen.
Die innerlijke stem probeert je veilig te houden, maar doet dat door je klein te houden.
In plaats van je aan te moedigen, fluistert ze dingen als:
- “Wie ben jij om dit te proberen?”
- “Je bent niet goed genoeg.”
- “Je moet nog beter je best doen.”
En je luistert, omdat het vertrouwd voelt.
Maar wat ooit bescherming was, is nu een belemmering.
Misschien herken je dit?
Zelfveroordeling is subtiel en uit zich vaak als een patroon.
- Je stelt dromen uit met excuses als: “Nu is niet het juiste moment.”
- Je wuift complimenten weg of voelt je ongemakkelijk bij erkenning.
- Je voelt je snel schuldig als je voor jezelf kiest.
- Je vergelijkt jezelf met anderen en eindigt altijd als ‘de mindere’.
- Je innerlijke criticus is altijd aanwezig – vooral wanneer je iets nieuws probeert.
- Je leeft op doorzetten, maar bent innerlijk leeg of overprikkeld.
- Je twijfelt voortdurend of je goed genoeg bent als moeder, partner, vriendin, vrouw.
Dit is een patroon die je kan je doorbreken.
Is die gedachte waar?
Je hoeft niet meteen iets te ‘fixen’.
Het begint met bewustwording.
Wanneer je merkt dat je jezelf veroordeelt, stel jezelf dan deze eenvoudige maar krachtige vraag:
“Is die gedachte waar?”
Is het écht waar dat je faalt?
Dat je niet goed genoeg bent?
Of is het een oude stem, die denkt dat je haar nodig hebt om ‘veilig’ te blijven?
Door ruimte te maken voor deze vraag, ontstaat er zachtheid.
Je innerlijke dialoog hoeft geen strijd te zijn. Het mag een gesprek worden.
Oefeningen om van zelfveroordeling naar mildheid te groeien
Deze eenvoudige oefeningen helpen je om uit de automatische piloot van zelfkritiek te stappen, en opnieuw verbinding te maken met jezelf.
1. Herken kwetsbare momenten – en herschrijf ze zacht
Neem voor je gaat slapen een paar minuten voor jezelf.
Stel jezelf deze vragen:
- Heb ik vandaag mezelf belemmerd en bekritiseerd?
- Wat zei mijn innerlijke stem precies?
- Welke mildere, menselijke gedachte kan ik daar tegenover zetten?
Voorbeeld:
"Ik zei een afspraak af en voelde me schuldig."
"Ik ben een mens. Ik mag rust nodig hebben. Mijn waarde hangt niet af van hoeveel ik doe voor een ander."
2. Schrijf een brief aan je innerlijke criticus
Geef je innerlijke stem een naam.
Hoe klinkt ze? Waar is ze bang voor? Wat probeert ze te beschermen?
Schrijf een brief:
"Lieve stem, ik weet dat je me wilt beschermen tegen afwijzing en falen. Maar ik kies nu voor vertrouwen. Voor zachtheid. Voor leven, in plaats van overleven."
Lees je brief terug op moeilijke momenten.
Niet om perfect te zijn, maar om jezelf eraan te herinneren dat je ook liefdevol kunt spreken tegen jezelf.
Zonder oordeel thuiskomen bij jezelf
Zelfliefde is geen trucje. Geen affirmatie op herhaling.
Het is het proces van thuiskomen bij jezelf, ook als het even minder gaat.
Je hoeft niet perfect te zijn.
Je mag twijfelen, huilen, opnieuw beginnen.
Je bent een vrouw die mag leven, je mag kwetsbaar zijn en voor jezelf kiezen.
Klaar om jezelf niet langer klein te houden?
Je hoeft het niet alleen te doen.
Kies vandaag voor jezelf – zacht en helder.
- Momenteel werk ik aan workshops die je zullen ondersteunen in dit groeiproces – binnenkort vertel ik daar meer over.
- Lees mijn boek Leven zonder spijt – een eerlijk verhaal over helen, loslaten en kiezen voor jezelf.
- Stuur me een bericht. Soms begint verandering met één gesprek.
Je hoeft niet langer te wachten op toestemming. Die mag je vandaag aan jezelf geven.
Zonder oordeel.
Zonder haast.
Alleen maar jij – echt en vrij.
Laat deze inzichten het begin zijn van een zachter gesprek – met jezelf, of met iemand die je lief is. Deel dit met hen, zodat ook zij de ruimte krijgen om met zachtheid naar zichzelf te kijken.
Liefs Shirley